ขนมแรกมาถึงอเมริกาในช่วงต้นศตวรรษที่ 18 จากอังกฤษและฝรั่งเศส ชาวอาณานิคมยุคต้นเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มีความเชี่ยวชาญในงานน้ำตาลและขนมหวานโดยทั่วไปมีความสุขเท่านั้นที่ร่ำรวย แม้แต่รูปแบบที่ง่ายที่สุดของขนม - ขนมร็อคที่ทำจากน้ำตาลตกผลึก - ถือเป็นความหรูหรา [14] การปฏิวัติอุตสาหกรรม ธุรกิจขนมเปลี่ยนไปอย่างรุนแรงในยุค 1830 เมื่อความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและความพร้อมของน้ำตาลที่เปิดตลาด ตลาดใหม่ไม่เพียง แต่เพื่อความเพลิดเพลินของคนรวย แต่ยังเพื่อความสุขของชนชั้นแรงงาน นอกจากนี้ยังมีตลาดที่เพิ่มขึ้นสำหรับเด็ก ในขณะที่บางคนยังคงหลงไหลร้านขนมกลายเป็นแก่นของลูกของกรรมกรชาวอเมริกัน ขนมเงินเป็นตัวอย่างของการเปลี่ยนแปลงของขนมนี้ ขนมเพนนีกลายเป็นสิ่งดีชิ้นแรกที่เด็กใช้เงินไปเอง ด้วยเหตุนี้เจ้าของร้านขายขนมจึงพึ่งพาอาศัยธุรกิจของเด็กเกือบทั้งหมดเพื่อให้พวกเขาทำงานต่อไป แม้แต่ขนมเพนนีก็ถูกสืบเชื้อสายมาโดยตรงจากยาอมที่ปรุงด้วยยาขมในการเคลือบน้ำตาลอย่างหนัก



สนับสนุนบทความที่ดีโดย บา คาร่า Lucabetasia



ก่อนการปฏิวัติอุตสาหกรรมขนมมักถูกพิจารณาว่าเป็นรูปแบบของยาไม่ว่าจะใช้ในการสงบระบบย่อยอาหารหรือทำให้เจ็บคอ ในยุคกลางขนมปรากฏขึ้นบนโต๊ะของคนที่ร่ำรวยที่สุดในตอนแรกเท่านั้น ในเวลานั้นมันเริ่มเป็นส่วนผสมของเครื่องเทศและน้ำตาลที่ใช้เป็นตัวช่วยในการย่อยอาหารปัญหา ปัญหาทางเดินอาหารเป็นเรื่องธรรมดามากในช่วงเวลานี้เนื่องจากการบริโภคอาหารที่ไม่สดและไม่สมดุลกัน เจ้าภาพงานเลี้ยงมักจะให้บริการ 'ลูกอม' ประเภทนี้ที่งานเลี้ยงสำหรับแขกของพวกเขา หนึ่งในขนมเหล่านี้บางครั้งเรียกว่าเครื่องเทศปรุงด้วยกานพลูขิงยี่หร่าจูนิเปอร์เบอร์รี่อัลมอนด์และเมล็ดสนจุ่มลงในน้ำตาลละลาย [11] ขนมคำภาษาอังกฤษยุคกลางเริ่มใช้ในปลายศตวรรษที่ 13 [12] [13]